NEWS
Guided battlefield tours belgium
Gidsen in Corsica - Normandië, Val d'Oise, De Somme, Lotharingen, Languedoc, Luberon & Andorra zijn mijn favoriete bestemmingen.
In 1915, Australische en Nieuw-Zeelandse soldaten maakten deel uit van een geallieerde expeditie die uiteengezet om
het vast te leggen Gallipoli schiereiland de weg te openen naar de Zwarte Zee voor de geallieerde marines.
Het doel was om vast te leggen Constantinopel, de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk , die een bondgenoot van was Duitsland tijdens de oorlog. De ANZAC-kracht geland op Gallipoli op 25 april, vergader- felle verzet van het Ottomaanse leger onder bevel van Mustafa Kemal (later bekend als Atatürk).
Wat was gepland als een gedurfde aanval op de Ottomanen knock-out van de oorlog werd al snel een patstelling, en de campagne sleepte acht maanden.
Aan het einde van 1915, werden de geallieerde troepen geëvacueerd nadat beide kanten zware verliezen had geleden en doorstaan grote ontberingen. De geallieerde slachtoffers opgenomen 21.255 uit het Verenigd Koninkrijk, naar schatting 10.000 doden soldaten uit Frankrijk, 8709 uit Australië, 2721 uit Nieuw-Zeeland, en 1.358 van Brits-Indië .
Het nieuws van de landing op Gallipoli maakte een diepgaande invloed op Australiërs en Nieuw-Zeelanders thuis en 25 april werd al snel de dag waarop zij herinnerde zich het offer van hen die gestorven waren in de oorlog.
0 CommentsComment on Facebook
79 jaar geleden op 25 april 1945 ontmoetten de Amerikaanse troepen die van de Sovjet-Unie langs de Elbe aan het eind van de Tweede Wereldoorlog.
In april 1945 was de Tweede Wereldoorlog al bijna ten einde. De Amerikanen rukten steeds verder op vanuit het westen en de Sovjet-Unie veroverde Duitsland vanuit het oosten. De twee legers kwamen elkaar op 25 april voor het eerst tegen bij de rivier de Elbe, in de buurt van het stadje Torgau.
Eerste ontmoeting
De foto is een van de officiële foto's die door de legers van de geallieerde mogendheden werden verspreid, maar de foto geeft niet het allereerste moment waarop de Sovjets en de Amerikanen met elkaar in contact kwamen weer.
De foto is waarschijnlijk op 27 april 1945 gemaakt, maar al op 25 april hadden enkele verkenners van beide legers elkaar ontmoet. De Amerikaanse luitenant Albert Kotzebue was met een aantal soldaten in een bootje de Elbe overgestoken.
Toen de Amerikanen eenmaal voet aan wal hadden gezet bleken er tientallen lijken van Duitse burgers, die tijdens hun vlucht voor het oorlogsgeweld tussen twee vuren waren terechtgekomen, op de oever te liggen. Even later werden zij vriendelijk gewenkt door Russische soldaten. Beide partijen waren het er al snel over eens dat de plek waar zij elkaar voor het eerst tegenkwamen niet de geschiedenisboeken in kon gaan en besloten geen officiële melding te maken van de gebeurtenis.
Torgau
Het was de bedoeling dat de troepen elkaar de volgende dag nogmaals zouden ontmoeten bij Strehla. Ondertussen was de Amerikaanse luitenant Robertson, die leidinggaf aan een ander regiment, echter bij Torgau aangekomen. Daar ontdekte hij dat de Sovjets aan de andere kant van de Elbe een kamp hadden opgezet. Hij hing een Amerikaanse vlag op aan de westkant van de rivier en al spoedig kwamen de Sovjets, onder leiding van Alexander Silvashko, de Amerikanen tegemoet. Eigenlijk was dit dus al de tweede ontmoeting, maar omdat de eerste wegens de ongeschikte locatie nog niet was gedocumenteerd kregen Robertson en Silvashko de eer toebedeeld.
Fotomoment
De volgende dag, 26 april, werd een tweede ontmoeting tussen Robertson en Silvashko georganiseerd om fotografen de kans te geven het moment te vereeuwigen. De Amerikanen en Sovjets poseerden voor de pers en tegelijkertijd werd in Londen, Washington en Moskou aangekondigd dat de troepen elkaar hadden ontmoet en dat het einde van het Derde Rijk nabij was. Nog geen twee weken later gaf Duitsland zich definitief over op 7 mei.
0 CommentsComment on Facebook
Joris (Georgius) van Cappadocië of Sint-Joris († 23 april 303) is een martelaar en heilige. Sinds 1222 is hij patroon (beschermheilige) van Engeland (Engels: Saint George). Ook is hij als Sant Jordi de beschermheilige van de Spaanse autonome regio Catalonië en is hij patroon van de scouting.
Ook is hij de beschermheilige van Amersfoort. In Rusland is hij bekend als Svjatoj Georgij (Russisch: Святой Георгий) of Georgij Pobedonosets (Russisch: Георгий Победоносец), momenteel staat hij afgebeeld op de achterkant van de kopeke. In Griekenland als: Agios Georgios (Grieks: Άγιος Γεώργιος).
Joris is vooral bekend door het verhaal dat hij een draak zou hebben gedood.
Sint-Joris is een van de heiligen waarvan wordt aangenomen dat hij nooit heeft geleefd.
De eerste vermeldingen over Joris zijn honderden jaren na zijn veronderstelde marteldood opgetekend. Het is ook niet duidelijk waar deze Sint-Joris geleefd zou hebben, men plaatst hem aan de Afrikaanse kust maar ook in Klein-Azië. Voor de ridderschap was de historiciteit van Sint-Joris onbelangrijk, het ging hun om een patroonheilige die krijgshaftig en moedig was en op een voor de krijgslieden aansprekende wijze, dus met het zwaard of de lans en niet met een gebed zoals Romanus van Rouen, het kwaad overwon.
De meeste heiligen waren vredelievend of contemplatief. In Joris vallen de mythen rond Koning Arthur en zijn draken dodende ridders samen met de christelijke heiligenverering.
Er zijn geen historische gegevens over Sint-Joris bekend.
De enige bron waarin hij wordt genoemd is een verzameling legenden over heiligen, de Legenda aurea. Daarin zijn meerdere verhalen uit de Griekse mythologie in een aangepaste vorm herverteld waarbij een - al dan niet werkelijk bestaande - christen de rol van de Griekse held overneemt.
Moderne onderzoekers brengen Joris in verband met een martelaarsdood in Lydda in de periode vóór de regering van Constantijn de Grote.
Door zijn populariteit in het Oosten en het Westen blijft zijn naamdag op 23 april op de gregoriaanse kalender gehandhaafd.
Sint-Joris wordt traditioneel afgebeeld met een draak, die hij volgens de overlevering zou hebben gedood. De draak staat hierbij symbool voor het heidendom.
Het verslaan van de draak symboliseert de bekering van een heidens land of stad tot het christendom. Tijdens de Tweede Kruistocht stelde Richard Leeuwenhart zichzelf en zijn leger onder de bescherming van Sint-Joris.
Volgens vaste regels beschilderde wapenschilden en hun bijbehorende heraldiek ontstonden rond 1200. Het rode "Kruis van Sint-Joris" op een witte achtergrond is in de eerste helft van de 12e eeuw met de heilige verbonden. Het kruis is ontleend aan de mantel van een kruisvaarder.
0 CommentsComment on Facebook